Մհեր Իսրայելյան «Երկնքից թափվող ընկույզներ»

Արդեն ծանոթ եմ Մհեր Իսրայելյանին անձամբ և իհարկե հենց այնպես, որովհետև կարդացել եմ նրա ստեղծագործությունները, այս մեկը նույնպես կարդացի և պատրաստեմ վերլուծել, բայց ավելի շատ իմ կարծիքը արտահայտել։ ԵՒ այսպես բավականին կարճ ու հասկանալի պատմություն է չնայած դրան, նրա մեջ կան տարբեր գաղափարներ, որոնք մտածելու ակունք են դառնում։ Վերջերս շատ ինքս ինձ փիլիսոփայակ մտքեր էի արտահայտում ընդհանուր նորից ու նորից մտածում էի մարդկային կյանքի ընդհանում իմաստի մասին և ահա թե ինչեր գտա։ Կարծում եմ, որ մարդը կարող է ապրել հավերժ իհարկե ոչ ֆիզիկապես չնայած դա էլ չեմ կարող հստակ ասել։ ԵՒ ահա թե ինչու եմ ես այդպես մտածում, եթե դիտենք ընդհանուր առմամբ կենդանական աշխարհի բնույթը ապա բոլոր կենդանիները ձգտում են նրան, որ իրենց ցեղատեսակը չվերանա և նրանք ավելի շատ շարժվում են բնազդով և խելքով այդքան զարգացած չեն, որպիսի մտածեն հոգևոր նշանակությունների մասին։ Մարդը ի տարբերություն կենդանու նաև ունի հոգևոր արժեքներ բացի նրանից որ նա բազմանում է, գոյատևում է այլ նա ունի նաև ևս մի ճյուղ դա հոգևոր զարգացումն է և այն գործն է որով նա սիրում է զբաղվել և աշխատում է զարգանալ նաև այդ բնագավառում։ Այսինքն արդեն հիմա գալիս եմ իմ բուն բացահայտումը, որը ավելի շատ ճիշտն է ու կար նաև մինչև իմ բացահայտումը,բայց ես իհարկե այս ամենը մտածել եմ խելքով ոչ գրքով ու տետրով։ Թեմայից չշեղվեմ և ասեմ, որ մարդու համար կարևոր է մյուս մարդկանց կարծիքը իր մասին, անկախ ամեն ինչից, ճիշտ է մարդիկ կան, որ ասում են թե' նրանք չեն ցանկանում իմանալ ուրիշների կարծիքը իրենց մասին, չգիտեմ բայց այդպիսի մարդիկ ոչ միշտ են այդպես մտածելու կամ նրանք ի վերջո մնալու են մոռացված։ ԵՒ այսպես իմաստը կայանում է նրանում, թե ինչքան շատ մարդ կհիշի քեզ և կսիրի։ Այսինքն մարդիկ ստեղծելով ընտանիք նրան հիշում են իր ընտանիքի անդամները, իսկ երբ մարդիկ հաջողությունների են հասնում իրենց սիրած գործում ապա նրանց ավելի շատ մարդ է ճանաչում և ինչքան մարդ քեզ ճանաչում է այդքան մարդ քեզ հիշում է և ինչքան մարդ քեզ հիշում է այնքան դու ապրում էս։ Իրոք հետաքրքիր է չէ սա կարող եմ նաև օրինակով բացատրել օրինակ ով է հիշում կամ ճանաչում իր տատիկի տատիկին կամ պապիկի պապիկին `ոչ բոլորը ճիշտ է տխուր փաստ է, բայց նրանք էլ չեն ապրում, եթե նրանց չես հիշում։ Իսկ ով է ճանաչում Լեոնարդո Դա Վինչիին համարյա թե բոլորը բայց այդ մարդը ապրել է 15- երորդ դարում։ Սա շատ հասարակ օրինակ էր բայց պարզ երևում է թե’ ինչու ենք մենք հիշում այն մարդուն ով, որ ապրել է այդքան վաղ ժամանակներում քան մեր տատիկի տատին։ Արդեն հասկանալի է և նույն ձև էլ պատերազմում զոհվածներին կհիշեն ու կհարգեն, իսկ երբ մոռանան նրանք այն ժամանակ մեռած կհամարվեն վերջնականապես։ Ափսոս են երազանքները, որոնք չկատարվեցին, գործերը որոնք չարվեցի, որովհետև այդ գործերնեն մարդկանց անմահացնում, երնեկ նրան ով իր գործով կապրի անվերջ անդադար իզուր չեն այդ խոսքերը իզուր չեն մարդիկ ովքեր գեղեցիկն են գնահատում ստեղծում են իրենցը և զարգանում են ու զարգացնում ուրիշներին ։ Այո զուր էր Էրո ի մահը, բայց մի թե նա մահացավ եթե նրան հիշում են, եթե մարդիկ կլինեն ովքեր նրանց կհիշեն։ Ընկույզը ու ագռավը այստեղ այդքան էլ էական չէին, ինչքան գեղարվեստական և նրա համար էր որ ավելի պատկերավոր դարձներ հաղթանակի կարևորությունը, հպարտությունը և պարտվելուց հետո այդ անզորությունը, վիշտը։ Բայց անգամ անմահները երբեմն մահանում են, ոչինչ ընդմիշտ չէ ժամանակն է, որ քեզ կթվա թե շատ է։ Հետաքրիր է ինչպես կմեկնաբանի այս պատմությունը անձամբ Մհեր Իսրայելյանը. . .։ Ուզում եմ հասկանալ միթե միայն ես եմ այսպես մտածում հիմա։

Պատմության հղումը

ՄԱԿ կամ Միավորված Ազգերի Կազմակերպություն

ՄԻԱՎՈՐՎԱԾ ԱԶԳԵՐԻ ԿԱԶՄԱԿԵՐՊՈՒԹՅՈՒՆ Միավորված ազգերի կազմակերպությունը միջազգային կազմակերպություն է, որը հիմնադրվել է 1945 թվականին՝ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից հետո: Այն 193 անդամ-պետությունների միավորում է միջազգային խաղաղությունն ու անվտանգությունը պահպանելու, ազգերի միջև բարեկամական հարաբերություններ զարգացնելու, սոցիալական առաջընթացը, կենսամակարդակի բարելավումը և մարդու իրավունքները խթանելու նպատակների շուրջ:

ՄԱԿ-ի հիմնական մարմիններն են՝ԳԼԽԱՎՈՐ ԱՍԱՄԲԼԵԱՆ, ԱՆՎՏԱՆԳՈՒԹՅԱՆ ԽՈՐՀՈՒՐԴԸ, ՏՆՏԵՍԱԿԱՆ ԵՎ ՍՈՑԻԱԼԱԿԱՆ ԽՈՐՀՈՒՐԴԸ, ԽՆԱՄԱԿԱԼՈՒԹՅԱՆ ԽՈՐՀՈՒՐԴԸ, ԱՐԴԱՐԱԴԱՏՈՒԹՅԱՆ ՄԻՋԱԶԳԱՅԻՆ ԴԱՏԱՐԱՆԸ, ՔԱՐՏՈՒՂԱՐՈՒԹՅՈՒՆԸ:

Անվտանգության խորհուրդը պատասխանատվություն է կրում միջազգային խաղաղության և անվտանգության համար։ Խորհրդի որոշումները՝ բանաձևերը, կրում են պարտադիր բնույթ։ Անվտանգության խորհուրդը բաղկացած է 15 անդամներից, որոնցից հինգը` ԱՄՆ-ն, Մեծ Բրիտանիան, Ֆրանսիան, Ռուսաստանն ու Չինաստանը մշտական անդամներն են և ունեն վետոյի իրավունք, իսկ տասը` ոչ մշտական անդամներն են և ընտրվում են երկու տարի ժամկետով: Վեցերորդ կարևոր մարմինը՝ Խնամակալության խորհուրդը, կասեցրեց իր գործողությունները 1994 թվականի նոյեմբերի 1-ին՝ ՄԱԿ-ի խնամակալության տակ գտնվող վերջին տարածքի՝ Պալաուի անկախացումից հետո:

ՀԱՅԱՍՏԱՆ-ՄԱԿ ՀԱՄԱԳՈՐԾԱԿՑՈՒԹՅՈՒՆ

1992 թվականի մարտի 2-ին, դառնալով ՄԱԿ-ի անդամ և ընդունելով համամարդկային արժեքների, մարդու իրավունքների պաշտպանության և ժողովրդավարության հաստատման սկզբունքները` որպես պետական գաղափարախոսության անբաժանելի մաս, Հայաստանն ակտիվորեն մասնակցում է այս համաշխարհային կազմակերպության շրջանակներում ծավալվող աշխատանքներին և համագործակցում կազմակերպության բազմաթիվ կառույցների և օղակների հետ:Հայաստանը ՄԱԿ-ին և այլ միջազգային կազմակերպություններին կանոնավոր վճարում է տարեկան անդամավճարները: Հայաստանն արդեն 10 տարուց ավելի ներառված է ՄԱԿ-ի պատվո ցանկում, քանի որ այն երկրների թվում է, որոնք իրենց անդամավճարները կանոնավոր բյուջեին վճարում են ընթացիկ տարվա հունվար ամսվա ընթացքում: 2019թ. ՀՀ դարձյալ ներառվել է ՄԱԿ-ի պատվո ցանկում` կազմակերպության կանոնավոր բյուջեին ժամանակին և ամբողջությամբ կատարված անդամավճարների համար: 2019թ. հունվարին Հայաստանի Հանրապետության կառավարության կողմից ՄԱԿ-ի կանոնավոր բյուջեին է փոխանցվել 195,176.00 ամերիկյան դոլար` որպես ՄԱԿ-ին ՀՀ անդամակցության գծով 2019թ. տարեկան անդամավճար: ՄԱԿ—ի զարգացման աջակցության ծրագիր (ՄԱԿԶԱԾ) 2015 թվականի հուլիսի 31-ին Հայաստանի Հանրապետության կառավարության (ՀՀ կառավարություն) և Միավորված ազգերի կազմակերպության (ՄԱԿ) միջև համաձայնեցված սույն Զարգացման աջակցության ծրագիրն իրենից ներկայացնում է ռազմավարական ծրագրային շրջանակ, որը 2016 թվականից մինչև 2020 թվականն ընկած ժամանակահատվածում որպես ուղեցույց է ծառայելու ՀՀ կառավարության և ՄԱԿ-ի միջև իրականացվելիք համագործակցության համար: Սույն ծրագրով ընդգծվում է Հայաստանի տեսլականը և երկրի բնակչության կենսամակարդակը բարձրացնելու պատրաստակամությունը՝ միաժամանակ հաշվի առնելով այն իրողություններն ու հնարավորությունները, որոնք պայմանավորված են Հայաստանի` որպես միջինից ցածր եկամուտ ունեցող երկրի զբաղեցրած դիրքով: Ծրագիրը հիմնված է լինելու ստեղծագործ ու նորարարական մոտեցումների վրա և ներգրավելու է զարգացման ոլորտի ոչ ավանդական գործընկերներին և դոնորներին:

Homework

Unit 11 how long have you (been)???The book you need.

Classroom activities

Homework

Շտեմարան

Section 3 p. 55 text 2

Homework

Challenges SB Unit 5 Hidden Talent p.18, ex. 3, 4

Դերբայ

Եմ, կամ, գիտեմ, ունեմ, արժեմ

Դերբայ
Անորոշ — ել, ալ
Հարակատար — ած, ացած
Համակատար — ելիս
Ենթակայական — ացող

Կարդալը զարգացնում է մարդուն, շատ կարդալու օգուտը զգացի։ իմ կարդացած գիրքը շատ հետաքրքիր էր։ կարդացող մարդը զարգացած կլինի։ կարդալիս միշտ հուզվում եմ։ իմ սիրելի զբաղմունքը կարդալն է։

Կարդացած — որոշիչ
Կարդացող որոշիչ
Կարդալիս ժամանակի պարագա
Կարդալը ենթակա

Մուշեղ Գալշոյան «Մամփրե արքան»

Մուշեղ Գալշոյան «Մամփրե արքան»

Եվս մի պատմություն կարդացի Մուշեղ Գալշոյանի կողմից: Սա ավելի շատ ուսուցողական էր քան ստեղծագործական: Նորից իր ոճի մեջ պատմում էր մի պապիկի մասին, որին չէր հաջողվել գրել կարդալ սովորել դպրոցում պատերազմի պատճառով: Նա ութսուն տարի հետո, թոռնիկի օգնությամբ սովորում է տառերը: Սիրում ինքը չէր հասկանում թե իր սովորած Այբու Բենը չէր համապատասխանում գրքինի հետ նա ասում էր թոռանը համբերիր հլը սա կարդա թոռնիկնել չէր հասկանում թե ինչն է պատճառը, բայց նա հետո պատճառ դարձավ որ սովորեցնի տառերը ոչ միայն եղբորը այլ նաև պապին։ Որին բոլորը զարմանքով ու քմծիծաղով էին նայում: Չգիտեմ ինչքանով էր դա ճիշտ, բայց ես կարծում եմ, որ Մամփրե պապիկը ամենեվին էլ սխալ չէր երբեք էլ ուշ չէ սովորել, նոր բան իմանալ, ինչքան էլ շատ իմանաս էլի կլինեն որոշակի բաներ, որոնք քեզ անծանոթ կլինեն և ամեն դեպքում, լավ, հետաքրքրաշարժ պատմություներ չնայած գաղափարը ինձ շատ վաղուց էր ծանոթ, ինչևէ ես հիմա գիտեմ, որ կարդացի նաև դա, որովհետև սկզբում ինձ թվաց, թե արքայի մասին է խոսք գնալու Մամփրե անունով, ծիծաղելի է, որ ճիշտ չէի հասկացել, էսպես: Այդպես էլ չհասկացա ինչու հենց «արքա» չգիտեմ Մամփրեն իրոք որ անուններ, բայց ինչու կոչեց արքա դա չհասկացա մի գուցե դա հարստություն էր իր համար, որ տառերը ճանաչեց ու սովորեց կարդալ, չեմ կարող ասել, ամեն տեսակետերից կարող էս տեսնել, դիտարկել, քննարկել։ Ես իրոք կցանկանայի որպեսզի նրա նման մարդիկ շատ լինեին նրան նայելիս ես պատկերացնում եմ թե’ ինչ լավ կլիներ եթե պապիկներիցս մեկին ճանաչեի ափսոս դա անհնար է։

Homework

Challenges SB , p. 17, ex. 7,8.

Translate this part into armenian.

The Great Gatsby By F. Scott FitzgeraldAbout half way between West Egg and New York the motor-road hastily joins the railroad and runs beside it for a quarter of a mile, so as to shrink away from a certain desolate area of land. This is a valley of ashes—a fantastic farm where ashes grow like wheat into ridges and hills and grotesque gardens where ashes take the forms of houses and chimneys and rising smoke and finally, with a transcendent effort, of men who move dimly and already crumbling through the powdery air. Occasionally a line of grey cars crawls along an invisible track, gives out a ghastly creak and comes to rest, and immediately the ash-grey men swarm up with leaden spades and stir up an impenetrable cloud which screens their obscure operations from your sight. But above the grey land and the spasms of bleak dust which drift endlessly over it, you perceive, after a moment, the eyes of Doctor T. J. Eckleburg. The eyes of Doctor T. J. Eckleburg are blue and gigantic—their retinas are one yard high.They look out of no face but, instead, from a pair of enormous yellow spectacles which pass over a nonexistentnose. Evidently some wild wag of an oculist set them there to fatten his practice in the borough of Queens, and then sank down himself into eternal blindness or forgot them and moved away. But his eyes, dimmed a little by many paintless days under sun and rain, brood on over the solemn dumping ground. The valley of ashes is bounded on one side by a small foul river, and when the drawbridge is up to let barges through, the passengers on waiting trains can stare at the dismal scene for as long as half an hour. There is always a halt there of at least a minute and it was because of this that I first met Tom Buchanan’s mistress.

Թարգմանություն

Մեծն Գեթսբի Ֆ. Սքոթը

Վեսթ Էգի և Նյու Յորքի միջև ընկած ճանապարհի կեսից մոտակայքում մի մայրուղի հապճեպ միանում է երկաթուղուն և վազում է դրա մոտ քառորդ մղոն ՝ հեռու մնալու ամայի հողատարածքից: Սա Աշի հովիտն է. Ֆանտաստիկ ֆերմա, որտեղ մոխիրը ցորենի պես վերածվում է լեռնաշղթաների, բլուրների և գրոտեսկային պարտեզների, որտեղ մոխիրը տների, ծխնելույզների և ծխացող ծուխի ձև է ստանում, և վերջապես, մշուշոտ ու արդեն քանդվող մարդկանց անհավատալի ջանքերով: փոշոտ օդի միջով: Ժամանակ առ ժամանակ մոխրագույն մեքենաների շարքը սողում է անտեսանելի ճանապարհի երկայնքով, սարսափելի ճռռացնում ու կանգ են առնում, և անմիջապես մոխրագույն մարդիկ հավաքվում են կապարի թիակներով և բարձրացնում անթափանց ամպը, թաքցնելով ձեր աչքից նրանց անհասկանալի գործողությունները: Բայց գորշ երկրի և ձանձրալի փոշու ամպերի, որոնք անվերջ թռչում են նրա վրայով, դուք մի ակնթարթում տեսնում եք դոկտոր Թ.. Էկլեբուրգի աչքերը: Դոկտոր Թ. Էքլեբուրգի աչքերը կապույտ և հսկայական են. Նրանց ցանցաթաղանթները մեկ բակի բարձրություն ունեն: Դրանք դեմքին չեն նայում, այլ հսկայական դեղին զույգ ակնոցներից, որոնք նայում են գոյություն չունեցող առարկայի:քիթը Ըստ ամենայնի, ինչ-որ խելագար ակնաբույժ նրանց դրեց այնտեղ ՝ Քուինսի տարածքում իր պրակտիկայում ճարպակալելու համար, և հետո ընկղմվեց հավիտենական կուրության մեջ, մոռացավ նրանց մասին և հեռացավ: Բայց նրա աչքերը, մի փոքր խամրած արևի և անձրևի տակ գտնվող շատ ցավոտ օրերից, նայում են հանդիսավոր աղբանոցին: Մոխրի հովիտը մի կողմից մի փոքր ցեխոտ գետով է սահմանափակվում, և երբ ճահճի կամուրջը բարձրանում է, որպեսզի թույլ տա լեռնանցքներ անցնել, սպասող գնացքների ուղևորները կարող են կես ժամով նայել սարսափելի տեսարանին: Այնտեղ միշտ կա առնվազն մեկ րոպե կանգառ, այդ իսկ պատճառով ես առաջին անգամ հանդիպեցի Թոմ Բուչենանի տիկնոջը:

Մուշեղ Գալշոյան «Դավոն»

Ինչպես միշտ, ես այստեղ, ավելի շատ կարտահայտեմ իմ կարծիքը, այլ ոչ թե կվերլուծեմ այն;
Եվ այսպես Մուշեղ Գալշոյանը նույպես գտնվում է տաղանդավոր գրողների կազմում և ապրել ստեղծագործել է այդ տարիներին, ինչպես մյուսները: Ինձ հաջողվեց վայելել «Դավոն» ստեղծագործությունը, ոչ թե ընթերցանությամբ այլ հեղինակի ձայնագրությամբ, նրա հանգիստ, մաքուր իրեն, իսկ համապատասխան ձայնով, որը կարծես գիտեր, իր իսկ ստեղծագործության կարդալու արվեստը: Պատմությունը ունկդրելուց հետո մի այլ տրամադրություն է առաջացնում և ստիպում է բացել և հետաքրքրությամբ կարդալ այն մյուս պատմվածքները, ինչը ինձ ուրախացնում է: Դավոն հետաքրքիր մարդ էր սկզբունքային հստակ գիտեր թե` ինչ է ուզում, ինչի համար: Ուներ բավականին հետաքրքիր շրջապատ, որում իրեն ճանաչում էին, հարգում: Հիմքում պատերազներ, իսկ ինչպես գիտենք պատերազմի մասին ստեղծագործությունները լավնեն լինում: Եվ ահա այստեղ գեղեցիկ ներկայացված էր այն ամենը ինչ կար, և այն ամենը ինչ եղել էր: Այս պահին այս ժամանակներում դա կարդալը ճիշտ էր, և ինչու չէ ես գտա ինձ դուր եկած պահը, մեջբերումը «— Ըբը քու սիրտն ի՞նչ կուզե, Դավո,— նեղսրտած հեգնեց խըբլջոզա Մանուկը։ — Դավոյի սիրտ տանձ ու խնձոր կուզե, Դավոյի սիրտ, մեղր ու կարագ կուզե, Դավոյի սիրտ շարբաթ է կուզե, Բաղդադու խուրմա է կուզե, Դավոյի սիրտ հնդու նարինջ է կուզե, Մոսե, Դավոյի սիրտ քանց քու գլուխ ջոջ ձմերուկ է կուզե…

— Հըիիի՜ի, ձմերուկ,— երգեցիկ կանչեց հիթենքցի Մոսեն։ — Անտեր էր եվան, անտեր շուկա, անտեր ձմերու՛կ…

Դավոն տնքաց։ Թեքեց գլուխը, ուզեց թողնել Պչուկի ձեռքը, բայց ավելի ամուր կառչեց, ապա դեմքը նորից շտկեց և արևի շողքն առավ աչքերի վրա։

— Անտեր ձմերուկ,— հոգոց հանեց հիթենքցի Մոսեն և հուզվեց։ — Իմ աչքերն ելնեն, Դավո, ու էն օր քեզ էդպես չտեսնեն։»Այս ամենից հետո կարելի է ձմերուկ ուտել, բայց դե ամռանը:

«Դավոն»
«Դավոն համառոտ »
«Դավոն հեղինակի ձայնագություն»

Homework

Challenges SB P. 15, EX. 1, 2, 3.4

Ex.1

A) I think he’s creative, maybe imaginative I don’t know why but he’s maybe good at making things, and doing well with science.B) She’s a artistic, athletic, and brilliant at gymnastics, and good at music.D) He is logical and I think he’s kinda good at maths.

Ex.3

There are many peoples who are talented, but I would like to give you one example. And for me and all over the world,  he is an example of a universal person. And this man is Leonardo da Vinci he is the best.